Малку по малку се довлековме до крајот на бездната на Балканската суморност.
Останаа уште државните ентитети формирани во 21.век. А овој век нажалост не наговестува подобри денови за жителите на овие морбидни кршови од општества.
Во далечната 2006. дојде и до конечен распад на последните остатоци на остатоците на СФРЈ, ребрендираната СР Југославија со ново име Државна Заједница Србије и Црна Горе. Одненадеж, како гол во 11.секунда, во Црна Гора бил распишан референдум за независност на кој со мала разлика било изгласано отцепување од ДЗСЦГ.
И така, во Мај 2006 на светската геополитичка карта се појави и Црна Гора.
Иако трагите на првата независност на Црна Гора датирале од 1696 кога била воспоставена православна теократија (!?) а сето тоа завршило во Версај после Големата Војна, надвор од историските претраги - невозможно е да се одбегне заклучокот за абнормалната небитност на оваа земја.
Постојат аеродроми во Патагонија кои се поважни од Република Црна Гора.
Со територија колку половина ФИРОМ и одвај 700.000 жители, оваа земја се афирмираше како главен центар за шверц со цигари, територија на која соработуваа организирани криминалци од жабарски, Тетрис (руски) и шиптарски провиниенции сето тоа преку координација на некојси Ѓукановиќ М., инстант-отец на нацијата и криминоген лик кој во јавноста не се појавувал без гардероба на себе од помалку од 20.000 евра. Тука е и дрогата, перењето пари, старата добра корупција, митската мрзеливост, инертност и глупавост на локалната популација. И што од тоа?
Ништо особено, само уште една беспотребна држава, како и сите останати на овие простори.
Наталитет скромен, морталитет стабилен, емиграција релативно изразена, иднина - крајно досадна.
Kolektivni identitet : Slaboumni Brđani, Karika koja nedostaje.
Геноциден потенцијал : Медиокритетски, во зависност од колективната идентификација на дел од населението. Голем број на четници и качаци.
И така конечно, еден тмурен и мрачен ден, низ ноќната темнина, на мала врата - на сцената се врати ентитетот кој никому не недостигал, барем од оваа страна на разумот, а тоа е Република Србија. Во Јуни 2006, откако шансите за задржување на Црна Гора во некаква заедница исчезнале - прогласена е Матицата Земја на сите забрадени, запотени, дебели, мрсни дегенерици кои локаат ефтина ракија, пафкаат најлош тутун, ждерат сланина и слушаат музика која им ги убива и онака дефицитарните мозочните синапси.
Нема што особено да се додаде на најновата форма на четничката државност а што не беше споменато досега, во претходните три дела од овој тажен текст. Од сета таа гужва на корупционаши и имбецили, на политичката сцена се издигна некаков мутав вол кој се одзивал на име Вучиќ А.
На чело со една таква подвижна реклама за абортус, гордата Србија, полека но сигурно, поносито и дично чекори на патот на најпопуларната врста на владение на Истокот - Клептократијата.
Не може а да не се напомене дека демоните на четничкиот колективен идентитет не се мртви, напротив - набираат сила и се припремаат за обнова на Душановото Царство под водство на некаков пропаднат гуслар и еден надрилекар.
Цела среќа што постојат Хрватска и Косово, за да може четниците да се огледаат во огледалото на конкуренцијата на пазарот на морони, на антагонистички и еднакво безвредни колективни идентитети.
Наталитет катастрофален, морталитет стабилен, емиграција драматично изразена, иднина - сомнителна.
Колективни идентитет : Кретеноидни Четници.
Геноциден потенцијал : Во постојана битка за прво место во регионот со оној усташкиот.
And last, but by no means least, тука е најсвежата држава на Балканот, шегата наречена Косово.
Фрик појава, за прв пат испилена на карта како автономна покраина во составот на СР Србија оваа целина не смееше и не можеше а да не се обиде да стане независна и суверена.
Иако Де-факто независна територија уште од НАТО интервенцијата и крајот на Косовската војна 1997-99, политичарите во овој ентитет калкулирале со Де-јуре прогласување на независност дури до Февруари 2008. Оттогаш наваму ја имаме и втората земја во Европа со доминантно муслиманско население.
И секако, втората со доминантен качачки, шиптарски или ако така сакате, арнаутски колективен идентитет. Освен со физичките карактеристики на населението, особено машкото - кои се сосема оригинални (огромни заби на горната вилица, испакнати синусни шуплини, ниски чела, чудна и смешна форма на черепот, коса која не трпи обиди за правење било каква фризура) - оваа држава изобилува и со сите форми на криминогеност така својствени за овој дел од светот.
Иако се зборува дека постојат кратери на месечината кои имаат подобра геологија и географија од Косово, тоа не мора да значи ништо. Зарем Луксембург е нешто подобар во тој поглед? Не е.
Но, Луксембург нема население кое носи кечиња и малцинство од загорени четници на северот. Во периодот на правното лимбо во кое се наоѓаше оваа територија, таа несебично му подари на светот масовен шверц со дрога и бело робје, трговија со органи и раѓање на мутанти како последица од големите количества муниција, радиоактивна или конвенционална сеедно, употребена од страна на НАТО пактот, таткото и маќеата на оваа земја - за да ја оттргне од Србија. Цената која ја плати населението на оваа крајно корумпирана дупка која по сите параметри е на самото дно на Европа - не е позната но се шпекулира со над 20.000 леша и 100.000 ранети, заточени, заболени и полудени особи.
Монголоидно но вистинито, Косово игра главна улога во државотворниот мит на четничката нација поради некаков катастрофален пораз на непостоечката србијанска нација во 14.век од страна на Османлиите. Тој мит сеуште е причина за секојдневна ламентација од страна на четничката раја и извор на бол, очај, мизерија, гнев, јарост и бес, со мали додатоци на апатија.
Се чини дека Косово е добредојдено за една ствар, а тоа е за да неписмената толпа низ извесни ентитети како ФИРОМ, Босна и Херцеговина, Албанија или Молдавија биде барем задоволна ако не и среќна што има сигурица дека нема да е на буквалното дно на Европа по на пример, корупција. Иако рајата низ ФИРОМ прави се` за да го надмине Косово, да кажеме во смртност на новороденчиња.
И во тоа и успева!
Наталитет солиден, иако далеку од некогашните златни времиња, морталитет висок, емиграција спектакуларно изразена, иднина - нејасна.
Identiteti kolektiv : Shqiptar, Kačák, Arnavut.
Геноциден потенцијал : На скала од 1 до 10...околу 4.
Тоа се тие неславни срања од држави-нации и етно-идентитети кои ја обележија последната генерација население низ просторите кои некогаш беа СФР Југославија.
Секако овој тажен список за неколку години може да подлежи на промени, може да се појават на сцената и Република Илирида, Народна Демократска Република Санџак, Кралството Истра или Војводината Војводина. Може Босна и Херцеговина и ФИРОМ да престанат да постојат.
Но тоа е во иднина а таа сепак содржи една константа. А тоа е дека овој простор ќе остане слепо црево, тамни вилајет, проклета авлија, дно на дното на стариот континент.
