Раџив у раљама наркоманије

(By Roger Mortis, 259/139)
Понекогаш низ лавиринтите на Светската мрежа одникаде изникнуваат информации кои се прекрасни во својата бизарност и комичност. Една таква е предмет на вечерниот бантер...

Не е тајна дека зависниците од наркотици се спремни да одат that extra mile со цел да ја задоволат својата зависност, да ја намалат својата душевна или физичка болка и да си го олеснат постоењето во овој, над се` тажен и суров свет.

Но некои од нив се особено креативни во својата потрага по задоволство. Бидејќи цените на наркотиците и средствата кои ја менуваат перцепцијата се државно заштитени во својата манијакална преценетост (на вечна радост на бројните дилери) - џанакот е жив ѓаол, се снаоѓа како знае и умее а понекогаш и онака како што не знае и не умее.
Една таква екстремна сторија доаѓа од братска Индија, демократијата со најмногу гласачи на планетата, земја на организираниот хаос и претендент да ја симне од тронот НР Кина како територија со најголем број на даночни обврзници во светот.

Во таа Индија, во славниот град Амритсар во сојузната држава Пунџаб, познат по неколку драматични дешавања за време на Британскиот Раџ и центар на бизарната религија на Сикизмот (нешто како сикинскиот Ватикан, `Златниот храм` е сместен таму) - по улица си одел еден наркос...
Тој наркос по име Лал Гиридари, сиот очаен и несреќен поради немање пари да си купи опиум или хашиш или трева - неговите вообичаени дроги, полека запаѓал во лудило, се борел со напади на бунило, со замислен стап ја терал од себе паранојата...

Не знаејќи што да направи to get high, Лал се мислел дали да украде алкохол од некаде или да украде нешто ситно и да го препродаде...кога на еден ѕид пред неговите очи се појавил гуштер кој безгрижно си шетал нагоре-надолу. Лал го следел со поглед гуштерот и бидувајќи необично раздразнет од неговите движења (!?) го фатил со раце, го ставил во устата и почнал да го џвака...
Овој, во својата очајност необично оригинален потег - неочекувано му донел избавение од маките на џаначкиот ветеран, педесет и кусур годишниот господин Гиридари.
Не, не се отрул туку напротив, полека почнал да чувстува необично еуфорично расположение засилено со филинг на среќа и исполнетост. Со еден збор, Лал got high. 
Или кажано со зборовите на рандом просечен дебил - `се издрогирал`. Од гуштер...

И така овој скромен екс-возач на Рикша конечно пронашол начин за бесплатен трип. Ако се има во предвид дека гуштерите не биле воопшто ретки во таа област, тоа значело дека Лал имал доживотна залиха за да ги задоволи своите потреби за влегување во алтернативна реалност!

Како што подоцна се испоставило, станувало збор за некое битие наречено `Spiny tailed lizard` кој наводно содржел извесна супстанца во својата кожа која што овозможувала скоро инстантен ефект при нејзино џвакање.

Оваа драматична и во светски размери сосема небитна историја се појавила на светлина на денот низ некои медиуми кога Лал завршил во клиника за одвикнување од зависности како прв случај во светот на лик кој се одвикнува од јадење на - гуштери!

Тоа значи дека овој човек бил карактер особено склон кон зависност, некој кој би станал зависен и од броење на бандери по пат накај својата колиба. А освен тоа, благодарение на оваа вест - низ Пунџаб па и подалеку - малубројна но растечка популација на наркоси се упатила по патот на Лал и почнала да јаде гуштери. Оваа навика била особено популарна во затворите каде што не само гуштери туку и разни змии и други рептили биле на удар на очајните робијаши и нивната насушна потреба за бекство, ако ништо друго барем низ коридорите на мозокот...