Продолжуваме со калеидоскопот на балканските колективни идентитети, крајно тажна тема која е најпогодна за евентуално туркање на суицидална особа преку прагот. Иако, во барем малку рационални околности би било поинаку.
Многу поинаку.
Четвртата творба родена од мртвата утроба на СФРЈ се нарекува Република Македонија.
Ако се направи некаква ранг листа на опстанатите државни ентитети, оваа (покрај Косово) е на самото дно.
Тотално небитна припиздина, не излегува на море, нема пловна река, нема вредни ресурси ниту енергенси. Но таа немаштија произлезена од географските и геолошките специфики е ништо во споредба со мизеријата наречена локална популација.
Морбидно, нестварно, фантастично глупава популација која се состои од неколку идентитети, главно од хунзи (самодекларирани потомци на Александровата империја), шиптари, цигани, селџуци, четници, торбеши, татари и цинцари. Социјална свест која е пониска од најдлабоката дупка околу Мртвото море, вродена склоност кон корупција и кодошење, ситна пакост и злоба во комбинација со антикултура на живеење - го прави ова место такво што го заобиколуваат и избеглици од војни по блиски и среден Исток, разни видови птици (како мршојадците) и многу вируси и бактерии. Се сомневам дека го заобиколуваат и натприродните појави.
Иако во оваа творба се одигра последниот воен чин од екс-ју војните кои хараа од 1991 до 2001 при што бројот на жртви на обете страни не надмина 300 а ранетите 1000, рајата е сеуште расположена за исправање криви Дрини.
За исправање кичма - не.
Наталитет ужасен, морталитет стабилен, емиграција особено изразена, иднина - нема.
Колективен идентитет - Ментално заостанати Хунзи
Геноциден потенцијал - Скоро непостоечки
Петтата е благоретардираната ситуација позната како Хрватска Република Херцег-Босна.
Херцеговците, познати како Хрватите во офсајд или како дел на нивниот колективен идентитет погоден за стереотипни шеги на сметка на нивните замислени или реални особини - не смееле да останат без своја држава. Како пандан на нивните четнички браќа по фекалии кои им течат низ вените - усташите секако си прогласиле своја држава на територија на СР Босна и Херцеговина со цел да ја испреварат евентуалната меѓународна поддршка за прогласување на држава позната како Босна и да се стекнат со можност за враќање на територии кои некогаш биле под капата на ултимативното зло познато како Независна Држава Хрватска.
Но испаднало дека таа земја е крајно ефемерна појава, замислена во болниот мозок на поглавникот за сиромашни, наведениот кривоусти социопат Туѓман Ф.
Мотајќи се наоколу по разни карти и мапи од 1991 до 1996, неуспевајќи да влезе во било кое издание на Атлас по светот, кумувајќи над барем 10.000 гроба и 22.000 осакатувања и ранувања - овој државен проект загинал под тежината на мастилото на Дејтонскиот договор.
Kolektivni identitet : Ustaše Light
Геноциден потенцијал : Сериозен, во склад со пошироката геноцидна политика на матицата земја.
Шестата е Република Српска.
Оваа загноена рана на Балканот била прогласена уште пред Босна и Херцеговина да прогласи независност што значи дека лицата како Караџиќ Р. и Плавшиќ Б. биле особено брзи во своите постапки да го испилат поредното кукавичко јајце кое подоцна ќе биде составен дел од Голема Србија.
Легло на геноцид, криминал, трговија со луѓе и се она кое што веќе беше наведено во делот за Република Српска Краина - оваа творба сеуште животари на маргините на сеќавањето и легалноста како составен дел на БиХ федерацијата. Но сега не претендира на независност и сувереност. Или сепак претендира? За тоа ќе треба да почекаат мајчица Србија да изнедри некој нов Дража или на Јован Деретиќ да му пораснат крила.
Краткотрајната независност 1992-95 која чинела 14.000 леша и 25.000 ранети не верувам дека ги задоволува аптетитите на локалното срамно глупаво и неписмено население.
Колективни идентитет - Говна србијанска.
Геноциден потенцијал - Сериозен, како дел од поголемата слика на србијанскиот геноциден ангажман во регионот.
Наредниот пат ќе се запознаеме со следните извори на зараза и параноја на Балканот.
No comments:
Post a Comment