Tuesday, December 1, 2015

Абортус

(By Roger Mortis, 246/126)
Живееме во време на изразување на ставови. На бранот на пенетрацијата на виртуелата на овие простори - секој има став за се` и сешто, дури и за работи за кои не знае ништо. Имањето став базиран на рационално расудување, научна/емпириска евиденција или логика претставува тежок луксуз денеска, бидејќи рајата нема време да чита и да ги базира своите ставови врз добра информираност. Тука е и образовниот систем кој уништува млади мозоци побрзо од Енцефалитис. Во недостаток на време или желба, ставот станува кучка, пачавра, тротоарка која се подава на првата емоција или на првиот инстинкт кој доаѓа од Р-комплексот или од Амигдалата.

Иако абортусот не е некоја работа за која што би имал дефиниран став, сепак можам да си дозволам барем обичен рант на таа тема, поради едноставниот факт што не сум жена.

Проблемот на одговорноста е проблем на денешницата. Посебно во услови кога наоколу јава петтиот јавач на апокалипсата - капитализмот. Абортусот како ултимативна врста на контрацепција е една од поекстремните манифестации, но се` е тоа само едно делче во мозаикот на конзумеризмот и влијанието кое тој го има врз луѓето.

Што знам...ако постои нешто што може да е симбол на амбивалентноста тогаш тоа е абортусот.
И покрај тоа што развојот на фетусот физички зависи потполно од мајката, фетусот може да се квалификува и како засебен ентитет иако е дел од нејзиното тело. Непрекинувањето на бременоста ќе резултира со ново човечко битие. Тука е беспредметна дефиницијата за колку време плодот се `очовечува` или дали и колку осеќа болка. Со чинот на абортус е спречено раѓање на нов живот. Крајно банално, но логички несоборливо.


Далеку од тоа да се работи за `убиство` како што трубат религиозните фанатици бидејќи убиството е активно насилно згаснување на веќе постоечки човечки живот.
Иако абортусот е далеку од убиство, сепак станува збор за спречување на можноста за настанување на живот на едно човечко битие.

Од друга страна и контрацепцијата е спречување на можноста за настанок на ново битие.
Иако самата ејакулација внатре во никој случај не гарантира зачеток, барем постои шанса. За зачнување нов живот. Тоа не значи дека автоматски е извршено оплодување, но за да се даде гол мора се шутира. Самата слепа улица изградена од Латекс во која сперматозоидите го завршуваат патот кон целта - спречува можност за настанок на нов живот.
Сперматозоидите заедно со јајце клетката немаат никаква друга намена под сводот небесен, освен што овозможуваат прилика за стварање нов живот.
Со чинот на контрацепција се спречува таа можност.

Према тоа, логички е неконзистентно е да се инсистира само на забрана на абортус.
Католичката црква, блажен да е Тома Аквински, е доследна бидејќи е против контрацепција.

Then again...и подигнување девет деци е сјебано само по себе. Двестаевраш да порасне повеќе од три деца во денешно време без доживотно да ги осакати со Оливер Твист синдром е невозможно. Дали непостоењето е подобро од мачното и мизерно постоење? Одвратна и грозна дилема која ја симболизира наведената амбивалентност околу прашањето на абортусот.

No comments:

Post a Comment