Tuesday, January 19, 2016

Мојсеј и големата тајна

(By Roger Mortis, 257/137)
Злото знае да се инкарнира во многу форми, но arguably една од најжестоките е формата на организираната религија, поточно формата на монотеизмот. Бидејќи сите ствари на светот си имаат почеток и крај, почеток има и монотеизмот. А крај?
Којзнае...

Каде започнал тој гаден феномен, во чија глава првично се зацртала една таква идеја, или уште поважно, кој бил тој што прв ја пренел идејата од својата глава врз реалноста, можеби несвесен каква зло ќе ослободи и ќе го зацрни човештвото?
Според многу извори, монотеистичките (Аврамови) религии влечат корени од стариот Египет а трагата води до фараонот Аменофис IV (подоцна самиот се ребрендирал во Акенатон - Светиот дух Атонов, бидејќи Атон = сончевиот диск).

Старите историчари Мането, Страбон, Тацит и Лисимах пишуваат за Мојсеј како за египјанин.
Библијата (Излез) не негира дека Мојсеј (или Мозес, неговото египетско име на  грчки) бил во Египет, и тоа е спакувано во некаква прикаска дека како бебе на робови бил посвоен од египетска принцеза(!?). За да бебе од некојси роб да стигне до фараонски престолонаследник во тоа време...тоа делува малку натегнато, или подобро речено - невозможно.
Тука е и химната Атонова, многу слична со извесни старозаветните писанија...
Освен тоа, на кој јазик воопшто се запишани Десетте заповеди?
На кој тоа јазик Јахве му ги пратил заповедите на Мојсеј?
Заповедите, сами по себе сомнително слични на оние кои веќе постоеле во Египетската книга на мртвите...
Во тоа време немало хебрејско писмо, а единствено писмо на кое Мозес можел да чита и пишува било египетското/хиероглифите. Сказните за `Палео-хебрејски` се појавиле многу подоцна, колку да се каже нешто.
Зошто на `избраниот народ` Јахве би им ја пратил својата објава на - странски јазик и странско писмо!?


Историјата, барем према чичко Волтер е консензус на прифатени прикаски. Една таква прикаска оди вака :
Си бил еден египетски фараон по име Аменофис IV. Делувал чудно, како трансџендер особа со језива долгнавеста глава. И покрај тоа имал ненормално секси сопруга. Не за џабе бил фараон. Нему едно време му се јавила генијална мисла како поефикасно да ги контролира своите поданици и да го прошири влијанието надвор од Египет. И си ја измислил фараонот првата монотеистичка религија...И се преименувал во Акенатон. И си изградил нов град посветен на новиот ред наречен Амарна. Еден од врховните свештеници на таа нова религија бил некој тип по име Мозес. Арно ама на рајата и на старото свештенсто Амоново, оваа нова вера им се видела како многу еретична.
И се собрале луѓе на чело со Генерал Хоремхеб и решиле да го соборат фараонот.
И го собориле, при што Акенатон избегал во непознат правец, наводно кон Синај и езерото Тимаш од каде за некое време почнале да еманираат прикаските наречени `Егзодус`.

Акенатон избегал што избегал но го оставил тронот на својот син Тутанкатон, за секој случај.
Хоремхеб немал премногу доверба во синот на манијакот, сметал дека е многу истеран на татка си и наредил да му ја разбијат главата со чекан. И биднало така. И наредил да се ликвидираат сите свештеници на новата вера и да се уништат сите нивни храмови и името Атоново да се избрише засекогаш. Поради реставрацијата на старата многубожечка религија, Тутанкатон е познат како Тутанкамон, према врховното божанство на стариот поредок - Амон-Ра. Хоремхеб самиот си седнал на тронот и се посветил на санирање на последиците од владеењето на Акенатон.


И се` ќе било добро ако меѓу ретките кои ја избегнале осветата на Хоремхеб не бил еден од врховните свештеници Атонови - Мозес. Меѓу широките народни маси познат како Мојсеј. Тој го продолжил ширењето на новата религија на неговиот ментор меѓу припадниците на јадните и бедни пустинско-номадски племиња подоцна познати под заенички именител - Јудејци. Заедно со Арон, неговиот брат и сестра си Мирјам.
Останатото е како што велат, историја...

Мојсеј, Исус, Мухамед, разни други религии и секти кои се базираат на Аврам и Моше ја продолжуваат мисијата на својот основач Акенатон?

Мојсеј како избеган свештеник Атонов (за што сепак постојат некакви тенки историски основи) е тој кој ги поведува евреите да бегаат низ пустината и им ја дава објавата божја (Јахве) која ја добил на четириесеттиот ден на планината Синај (заповедите) за после тоа ренегатот да стане централна фигура старозаветна.
Врската се прекинува некаде помеѓу богот Јахве и богот на сончевиот диск (Атон) кој е сличен како многу други богови на сонца и сончеви дискови пред него, со таа разлика што е прогласен за еден, единствен и вистински.
Принципот е ист, богот вулкански меѓу евреите само го заменува она кое што преставувал богот на сончевиот диск во Амарна.

Не можат да се исклучат ниту врските, влијанијата и плагијатите од многу други политеистички религии.
Митраизмот, Зороастризмот и Сумерската религија (Тамуз, Семирамида, Нимрод) сите влијаеле врз новата пустинска религија на евреите.

Интересно но една теорија за `фузијата` на двете божанства неочекувано доаѓа од Зигмунд Фројд кој тврдел дека Мојсеј настрадал во пресметка меѓу разните кланови кои се бореле за превласт и дека Јахве подоцна бил придодаден на Атон поради влијанието на кланот кој преовладал во сударот а кој си имал свое локално божанство а.к.а Јахве. Подоцна наводно рајата Израилска се покајала поради ликвидацијата на Мојсеј, еден од ретките писмени и мудри луѓе меѓу сиротите и примитивни јудејци од тоа време - и така чувството на вина и исчекувањето на Спасител кој во името Мошево ќе ги спаси евреите од внатрешните и надворешните демони и стравови си пронашле свој пат во историјата и си создале мост преку кој подоцна рисјаните и поданциите на култот на Покорението (исламот) - ќе го премостат времето и просторот и ќе го прошират низ светот злото кое изникнало во Амарна.

Мојсеј ако ништо друго бил генијален психолог и манипулатор со масите, очигледно ја знаел `тајната`, убедувајќи ги луѓето во една мала група безначајни пустински племиња каде што се затекнал по бегството - дека се нешто посебни, дека светот не може без нив, дека се специјално под заштита на единствениот Бог Акенатонов.
Дека се избрани.
Дека секој еден од нив лично има договор со Него (креаторот на универзумот) симболизиран преку староегипетската навика на создавање прстен преку сечење на кожата која ја штити главата на пенисот (да, и таа бизарна појава не е изворно исламска или еврејска).


Никој друг него тие и само тие. And it worked. Истото безначајно племе издржало многу прогони под убедувањето дека се нешто посебно, избрани за некоја виша цел, law of attraction, автосугестија, наречето го како сакате, не е важно, таа група на племиња поминала долг пат се до денес кога постои и еврејска држава чија власт е склона на Апартхејд, акумулирање на огромна моќ во светски рамки во раце на некои поединци - членови на таа религија но и значаен придонес кон светската наука и уметност.
А почнле како загубени во пустината, гладни, жедни и очајни...the Jews did it.

Romans later tried it and failed.
Затоа што ја разводниле идејата дека само една група може да е избрана и се обиделе `договорот` на Бог да го пренесат низ Империјата преку идејата дека важи за цело човештво, преку компилација на разни прикаски со Јешуа кој дошол на светот да ја објави таа нова вистина, тој нов ревидиран `договор`.

А ако се сите избрани - тогаш се губи вредноста на посебноста и сето тоа ја нема силата на убедувањето и верувањето кое постои ако е ограничено на една мала, засебна група која може да се доживува себеси за `избрана`, во еден свет во кој би биле само безначајно бројчано малцинство...како што нели и доликува на некои кои би биле...`избрани`...

No comments:

Post a Comment